In gesprekken zowel met werknemers als leidinggevenden hoor ik het woord balans vaak. En dat snap ik. Toch zie ik dat het streven naar continue balans ook een factor kan zijn waardoor werknemers juist druk ervaren. Ik heb het liever over flexibiliteit dan over balans. Voor je vitaliteit en gezondheid is het helemaal niet erg om tijdelijk even meer aandacht voor werk of privé te hebben. Denk maar aan deadlines van projecten, wettelijke termijnen of gemaakte afspraken die jij wilt nakomen en dat ook van jouw werknemers verwacht. En dan zijn er ook allerlei levensgebeurtenissen als bv. ziekte (binnen gezin of familie), verhuizing, geboorte, die om aandacht kunnen vragen.
Continue balans is niet haalbaar én hoeft ook niet om heel vitaal te zijn. Ik geloof dat het krachtiger is om daar flexibel mee om te kunnen gaan dan de continue focus op balans. Soms is dat gewoon even de realiteit dat het een of ander tijdelijk meer aandacht vraagt. Het geeft werknemers veel lucht als ze weten hoe ze dan toch kunnen zorgen voor hun eigen energie en welbevinden zodat de kwaliteit van het werk er zo min mogelijk onder leidt.
Het wordt schadelijk als werknemers structureel teveel inspanning leveren qua werk en/of privé. Dat leidt tot negatieve effecten op de gezondheid, werkvitaliteit én op de kwaliteit van zijn werk en de productiviteit.
Ik leer werknemers ontspannen te werken, zodat ze volop energie voelen en rust in hun hoofd. Flexibiliteit is daarbij heel belangrijk. Gezonde en vitale werknemers zijn productiever, innovatiever en creatiever. Ze hebben meer plezier in hun werk en verzuimen minder. En zo komen de belangen van de werkgever en werknemers bij elkaar!